İhtiyar gözlerle kalamine baktı, usulca çekmeceyi açıp eski saman kağıdına yazılmış sözleri ezber etti, tekrardan... Sonrasında yadigar kalemi notuna iliştirip cebine attı... Sigara yaktı, içerken gözlerinde geçmiş damlıyordu usulca... Ayağa kalkarken biraz zorlandı, balkona attı... Yağmur çiseliyen duvarların önünde kucak açtı berekete... İlk sözcüğü "Yaşama sebebimi kayıp ettim" oldu ve kendini gecenin kör boşluğunda yağmurun karanlığında uzaklaştı hayatlardan...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder